Dillenburg, waar de wieg van Willem van Oranje stond

Dillenburg is een belangrijke plaats op de Oranjeroute in Duitsland. Hier, in slot Dillenburg, is Willem van Oranje geboren. 

Het Nederlandse koningshuis heet Oranje-Nassau, dat is genoegzaam bekend. Logisch dus dat we als eerste stap op zoek naar de roots bij de stad Nassau in Duitsland uitkomen.

Maar de belangrijkste stad op de Oranjeroute is Dillenburg. Huh, maar die naam komt toch helemaal niet voor in de naam van ons koningshuis?

Toch is dit de geboorteplaats van Willem van Oranje, en is Nassau-Dillenburg zijn eigenlijke familienaam. Om uit te leggen hoe dit zit, duiken we even in de geschiedenis.

En vervolgens nemen we een kijkje in de stad en het slot Dillenburg. Beiden zijn niet meer zo groots en imposant als ze ooit waren, maar nog zeker wel een bezoek waard.

Het Huis Nassau-Dillenburg

In de eeuwen na de opsplitsing van het graafschap Nassau in de Ottoonse en Walramse Linie (zie de pagina over Nassau), volgde een verdere opsplitsing van de Ottoonse Linie in het gebied boven de rivier de Lahn.

Zo ontstaat in 1303 het Huis Nassau-Dillenburg. De graven van Nassau-Dillenburg vestigden zich logischerwijs in het slot Dillenburg, bij het gelijknamige stadje aan rivier de Dille.

Al snel werd Nassau-Dillenburg de belangrijkste tak in de Ottoonse Linie. Zelfs toen, bij de dood van graaf Johan en gebrek aan opvolging, in 1328 deze tak werd opgenomen in het Huis Nassau-Siegen, veranderde die laatste haar naam in Nassau-Dillenburg, omdat die naam meer prestige genoot.

Er volgden verdere opsplitsingen en samenvoegingen, maar Nassau-Dillenburg bleef de belangrijkste tak van de Ottoonse Linie. Daarbij hoorde een indrukwekkend kasteel: Slot Dillenburg. Maar die stond er niet altijd...

Het Slot Dillenburg

De eerste bebouwingen op de Schlossberg van Dillenburg stammen uit begin 12e eeuw. In 1240 begint graaf Hendrik van Nassau (vader van Otto en Walram) met de bouw van een nieuw kasteel. Deze werd in 1326 alweer verwoest.

Kort daarna in 1328 wordt Nassau-Dillenburg in Nassau-Siegen opgenomen, en is er geen behoefte meer aan een woonkasteel in Dillenburg. Pas in het midden van de 15e eeuw wordt het kasteel onder graaf Johan IV van Nassau-Dillenburg herbouwd en uitgebreid. Vanaf dat moment wonen de graven van Nassau-Dillenburg weer in het kasteel.

In de 16e eeuw werd het kasteel door Willem de Rijke (de vader van Willem van Oranje) verder uitgebouwd om het te beschermen tegen moderne wapens. Hierbij werd de hoge muur aan de kant van de stad gebouwd, en de kazematten die nog altijd te bezichtigen zijn.

De woongebouwen, stallen, bastions en andere verstevigingen zijn tijdens de 7-jarige oorlog in de 18e eeuw grotendeels verloren gegaan.

Op het terrein staan diverse informatieborden met beschrijvingen van de verschillende gebouwen die er ooit stonden. Ook staat er een maquette met alle gebouwen zoals ze er ooit stonden.

Wat is belangrijker, Oranje of Dillenburg?

Maar waarom is de naam Dillenburg dan uit de naam van ons koningshuis verdwenen? Dat komt door een oom van Willem, Hendrik III van Nassau-Breda. Die trouwde Claudia van Chalon. Blijkbaar was dat een nog belangrijkere familie, want hun zoon werd René van Chalon genoemd, al was hij wel graaf van Nassau.

Het was de oom van René, Philibert, die het vorstendom Orange erfde. Hij stierf kinderloos, zodat René het weer van hem erfde. En René mocht zich de eerste Prins van Oranje noemen.

Maar ook René stierf kinderloos, en zo mocht onze vader des vaderlands het prinsendom, en de titel Prins weer overerven. Omdat een Prinsentitel in hoger aanzien stond (en staat) dan een graaftitel, is hij bekend geworden als Prins Willem van Oranje-Nassau. Er was in de naam dus nog wel plaats voor Nassau, maar niet meer voor Dillenburg.

Toch is Willem zelden in het vorstendom Orange geweest. Maar wel heel veel in Dillenburg. Hier verbleef hij de eerste 11 jaar van zijn leven. En van 1567 to 1572 voerde hij de opstand tegen Spanje vanuit Dillenburg. Waarbij hij ook heel veel steun (in geld, middelen en manschappen) van de familie Nassau-Dillenburg kreeg.

Voor de geschiedenis van Nederland, is DIllenburg dus zeker belangrijker geweest dan Orange.

De Willemstoren ter ere van Willem van Oranje

Vanuit Nederland, maar ook vanuit Dillenburg, is er zeker erkenning voor de wederzijdse belangrijkheid.

In de 19e eeuw ontstond de wens om in DIllenburg een blijvend monument op te richten voor Willem van Oranje. Van het ooit machtige slot was immers weinig meer over. Het idee was om een indrukwekkende toren te bouwen, een echte blikvanger voor Dillenburg.

Dat had nogal wat voeten in de aarde, maar met steun vanuit Nederland (prinses Marianne, zus van de Nederlandse koning Willem II, betaalde een groot deel) werd in 1873 de toren gerealiseerd.

In de Willemstoren bevindt zich een museum, met teksten, tekeningen en schilderijen over Willem en de vrijheidsstrijd in Nederland. Ook andere leden van de familie Nassau-Dillenburg komen aan bod.

Op de bovenste verdieping is er ook informatie over de bouw van de Willemstoren. En tenslotte kan je uiteraard op een balkon genieten van het uitzicht over de stad Dillenburg.

Het stadje Dillenburg

Na ons bezoek aan het Slot zijn we benieuwd naar het stadje Dillenburg. Van boven zagen we vooral een moderne stad, maar als we direct naar onder kijken zien we toch ook wat straatjes met vakwerkhuizen.

En inderdaad, als we de auto geparkeerd hebben vinden we op en rond de Hauptstrasse diverse mooie huizen, en gezellige terrasjes. Heerlijk om even te genieten van een drankje en een hapje.

Interessant is onder andere het oude raadhuis. Hierin bevindt zich ook het toeristenbureau, waar je meer informatie kunt ophalen, zoals een plattegrond met historische weg langs verschillende bezienswaardigheden.

Deze komt onder andere langs de Dillturm. Dit torentje aan het riviertje de Dill behoorde tot de oude stadsmuur. Voor de andere twee overgebleven torentjes, de Graben- en Köppelturm moet je verder zoeken, die laatste staat zelfs op privé-terrein.

Aan de Zuidkant van de Altstad vind je het Untertor gebouw, vroeger één van de vier stadspoorten. In 1737 liet vorstin Isabella de drie gebouwen hier ombouwen tot één stadsslot waar zij de rest van haar leven gescheiden van haar man leefde.

Nog wat verder naar het Zuiden bevindt zich de oude Hofgarten, met Orangerie en het zogenaamde Prinsenhuis. Dit barokke gebouw was eigendom van stadhouder prins Willem V van Oranje. In de Hofgarten vind je nu een biergarten waar je heerlijk van de rust kunt genieten.

---

Home

Contact

Nieuw

Onze Nieuwsbrief

Waar wil je heen?

Deelstaten

Bewaar op Pinterest